شرحی نو از پشت صحنه فرازها و فرودهای فشارخون: روش ها و ارزش های بالینی و اپیدمیولوژیک مانیتورینگ فشارخون در گروه های پرخطر

سابقه و هدف: پرفشاری خون یک همه گیری رو به رشد در جهان است که سالانه مسوول بیش از 7 میلیون مرگ و میر است. در ایران نیز قریب 10 میلیون نفر به پرفشاری خون مبتلا هستند و متاسفانه در نیروهای نظامی نیز بسیار شایع است. پرفشاری خون تنها یک بیماری نیست بلکه عامل خطر مهمی برای بسیاری از بیماری های دیگر نیز به شمار می آید. بنابراین سنجش، پایش و تحلیل فشارخون اهمیت بالینی و اپیدمیولوژیک فراوان دارد. با وجود همه تمهیداتی که در تشخیص و درمان پرفشاری فشارخون شده، کنترل مطلوب فشارخون تنها در درصد کمی از بیماران حاصل می شود. از سوی دیگر برخی از موارد ثبت شده پرفشاری خون مرتبط با white coat effect هستند و درمان آنها بیماران را بدون دلیل موجه در معرض عوارض داروها قرار می دهد. در نتیجه برای به دست آوردن نمایه فشارخون واقعی نیاز به مانیتورینگ ممتد و یا خود-سنجش های خانگی است. این روش ها نه تنها فشارخون واقعی تری را ثبت می کند نموداری از فراز و فرودهای فشارخون را به دست می دهد که در صورت تحلیل دقیق سرنخ های مهمی از سلامت افراد فراهم می آورد.   مواد و روش ها: برای نگارش این مقاله از مقالات معتبر در سایت های معتر استفاده شده و از مقالات چاپ شده نویسنده مسؤول نیز استفاده شده است.   یافته ها: تغییرات فشارخون در ساعات مختلف شبانه روز، افت شبانه فشارخون، نوسانات ضربان قلب و اوج فشارخون اطلاعات ذی قیمتی را در مورد پشت صحنه حوادث قلبی، عروقی و کلیوی در اختیار قرار می دهد. همچنین پایش تغییرات فشارخون در پاسخ به فعالیت فیزیکی مانند تست ورزش گویای بیماری هایی است که ممکن است در مرحله پیش بالینی باشند. این اطلاعات ارزش فراوانی برای تخمین پیش آگهی و خطرسنجی گروه های پرخطر از جمله مبتلایان به دیابت، نارسایی قلبی و نارسایی مزمن کلیوی دارد. همچنین تنها راه ثبت وقایع پیش بالینی مخاطرات شغلی در نظامیان، پرسنل پروازی، فرماندهان ارشد نظامی، کارکنان سرویس های امنیتی و سایر مشاغل پراسترس است. به هر حال عملا این روش ها کمتر در مراقبت های رایج بیماران به کار می رود و یا فاقد اعتبار لازم بری استنتاج درست است. در این مقاله مرور مجددی بر موضوع داشته و کاربردهای عملی مانیتورینگ فشارخون را از دیدگاه اپیدمیولوژی بالینی را بررسی می کنیم.   بحث و نتیجه گیری: مانیتورینگ فشارخون، چه با abpm و چه با hsm و پایش فشارخون در حین ورزش روش های مناسبی برای ارزیابی خطر قلبی عروقی هستند. اما استفاده از یک دستگاه معتبر و روش سنجش صحیح به این منظور کلیدی است. در این راستا بررسی wch ، افت شبانه فشارخون و فشار خون صبحگاهی و نوسانات فشار، تغییرات نبض و فشار و بررسی سلامت عروق و تکیه بر فشارخون عروق مرکزی به جای عروق محیطی مراقبت های درمانی بیماران را ارتقا می بخشد و به خصوص در بیماران گروه های پرخطر از جمله نظامیان، فرماندهان، سیاستمداران، نیروهای امنیتی، خلبانان و غواصان اهمیت جدی دارد.